Η πείρα και η γνώση έρχονται μέσα από τα χρόνια, μέσα από εμπειρίες και γεγονότα… Πώς είναι δυνατόν στα 20 μου να νιώθω γερασμένη; Πότε πρόλαβα να τα δω όλα; Μήπως στη βιασύνη μου να τα ζήσω, έχασα το νόημα και ξέχασα να ζήσω πραγματικά;
Σκότωσα το πρώτο μου παιδί στα 17, πέρασα από επώδυνες σχέσεις, είδα την οικογένεια μου να μοιράζεται στα δυο και εγώ να μένω στη μέση ξεκάρφωτη… δοκίμασα κάθε είδους αντικαταθλιπτικά και κάθε είδους ηρεμιστικά…., βίωσα το μίσος και την κακία του κόσμου από πολύ μικρή ηλικία και έχω σιχαθεί τα πάντα.! «Κ’ όμως είμαι ακόμα εδώ…»
Προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου, και κάθε φορά που λέω πως θα κάνω μια καινούργια αρχή, κάτι νέο εμφανίζεται για να ανατρέψει τα σχέδια μου. Όμως πάντα επιμένω…
Συνήθισα να λέω θα περάσει…!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment